بررسی ارتباط ویژگی‌های شخصیتی با سبک زندگی در زنان یائسه مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های زنان مراکز آموزشی شهر مشهد در سال 1392

  مقدمه: شخصیت انسان رفتارهای او را در عرصه زندگی شخصی و اجتماعی تحت تأثیر قرار می‌دهد و گاهی در اثر صفات ناسازگارانه، فرد را با مشکل جدی مواجه می‌کند. با توجه به اینکه میزان تأثیر عوامل محیطی و زیست‌شناختی در شکل‌گیری مشکلات یائسگی متفاوت است، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط ویژگی‌های شخصیتی با سبک زندگی در زنان یائسه مراجعه کننده به درمانگاه‌های زنان مراکز آموزشی شهر مشهد به انجام رسید.   مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی بر روی 400 زن یائسه مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های زنان مراکز آموزشی شهر مشهد در سال 1392 انجام شد. نمونه‌گیری به روش آسان و ابزار مطالعه شامل پرسشنامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (52 سؤال) و پرسشنامه نئو اف.اف.آی بود. داده‌ها پس از گردآوری با استفاده از آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، من ویتنی، کروسکال- والیس و رگرسیون خطی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.   یافته‌ها: بیشترین میانگین نمره ابعاد ویژگی‌های شخصیتی مربوط به وجدان گرایی 3/3 ± 1/34 و کمترین آن مربوط به روان رنجور خویی 6/5 ± 6/21 بود. بیشترین میانگین نمره ابعاد رفتاری سبک زندگی مربوط به روابط بین فردی 5/3 ± 5/25 و کمترین نمره مربوط به فعالیت فیزیکی 5/4 ± 7/14 بود. بر اساس آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین ابعاد ویژگی‌های شخصیتی با زیرگروه‌های سبک زندگی همبستگی معنی‌دار وجود داشت(05/0 > p ).   نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که زنان در سنین یائسگی دچار تغییرات شخصیت می‌شوند که این تغییرات می‌تواند، کیفیت زندگی را کاهش دهد. در نتیجه، توجه به شخصیت، در نظر گرفتن تفاوت‌ها و تلاش در جهت بهبود مشکلات شخصیتی و روش زندگی می‌تواند باعث بهبود سبک زندگی و در نتیجه افزایش سلامتی در زنان یائسه شود.